Manuscript msA, page 123r

prev: 122v

next: 123v

Iliad text

9.564 κλαῖ’· ὅ τε μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων ·1, 2, 3, 4, 5

9.565 τῇ ὅ γε παρκατέλεκτο· χόλον θυμαλγέα πέσσων .1, 2, 3

9.566 ἐξ ἀρέων μητρὸς κεχολωμένος . ἥ ῥα θεοῖσι 1, 2

9.567 πόλλ`’ ἀχέουσ’ ἠρᾶτο κασιγνήτοιο φόνοιο·1, 2, 3, 4, 5

9.568 πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοίᾱ 1, 2, 3, 4, 5

9.569 κικλήσκουσ’ Ἀΐδην καὶ ἐπαινὴν . Περσεφόνειαν ·1, 2, 3, 4

9.570 πρόχνυ καθεζομένη· δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι .1, 2, 3

9.571 παιδὶ δόμεν θάνατον· τῆς δ’ ἠεροφοῖτις Ἐρῑνὺς 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7

9.572 ἔκλυεν ἐξ Ερέβεσφιν . ἀμείλιχον ῆτορ ἔχουσα·1, 2, 3, 4

9.573 τῶν δὲ τάχ’ ἀμφι πύλας ὅμαδος καὶ δοῦπος ὀρώρει·1, 2, 3

9.574 πύ´ργων βαλλομένων· τὸν δὲ λίσσοντο γέροντες·1, 2, 3

9.575 Αἰτωλῶν · πέμπον δὲ θεῶν ἱ̈ερῆας ἀρίστους 1, 2, 3

9.576 ἐξελθεῖν καὶ ἀμῦναι· ὑποσχόμενοι μέγα δῶρον·1, 2, 3

9.577 ὁππόθι πιότατον πεδίον Καλυδῶνος ἐραννῆς .1, 2

9.578 ἔνθά μιν ἤνωγον . τέμενος περικαλλὲς ἑλέσθαι 1, 2, 3

9.579 πεντηκοντόγυον· τὸ μὲν ἥμισυ οἰνοπέδοιο .1, 2, 3

9.580 ἥμισυ δὲ ψιλὴν άροσιν πεδίοιο ταμέσθαι·1, 2, 3, 4

9.581 πολλὰ δέ μιν . λιτάνευε γέρων ἱ̈ππηλάτα Οἰνεὺς 1, 2

9.582 οὐδοῦ ἒπ’ ἐμβεβαὼς ὑψηρεφέος θαλάμοιο ,1, 2, 3

9.583 σείων κολλητὰς σανίδας· γουνούμενος υἱόν·1, 2, 3

9.584 πολλὰ δὲ τόν γε κασίγνηται καὶ πότνια μηρ 1, 2, 3, 4

9.585 ἐλλίσσονθ’ . ὁ δὲ μᾶλλον ἀναίνετο . πολλὰ δ’ ἑταῖροι ,1, 2

9.586 οἵ , οἱ , κεδνότατοι καὶ φίλτατοι ἦσαν ἁπάντων·1, 2, 3, 4

9.587 ἀλλ`’ οὐδ’ ὧς τοῦ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον·1, 2

9.588 πρίν γ’ ὅτε δὴ θάλαμος πύκ’ ἐβάλλετο· τοὶ δ’ ἐπὶ πύργων 1, 2, 3

Scholia text

msA, 9.543, commenting on 9.568 πολλὰ δὲ καὶ γαὶαν : ὅτι οἱ τοὺς χθονίους θεοὺς ἐπικαλούμενοι ταῖς χερσὶ τὴν γῆν ἐπέκρουον ⁑

msA, 9.544, commenting on 9.569 κικλήσκουσ’ Ἀΐδην : ὅτι ἐπικαλεῖται μὲν τὸν Άδην καὶ τὴν Περσεφόνην ὑπακούουσι δὲ αἱ Ερινύες ὡς ὑπηρέτιδες ⁑

msA, 9.546, commenting on 9.571 Ἐρινύς , παρ το ἐν τῇ έρα ναίειν καὶ οἰκεῖν ὅ ἐστι τῇ γῇ καταχθονία γὰρ ἡ δαίμων : ἠ οἰονεῖ ἀρανύς τις οὖσα ἡ τὰ αἴσια ἀνύουσα καὶ ἐκτελοῦσα ⁑

msA, 9.547, commenting on 9.568 χερσὶν αλοία ταῖς χερσὶν ἔπληττεν ὅθεν καὶ πατραλοίας ὁ τὸν πρα τύπτῶν εὔχονται δὲ οἱ ήρωες : τοῖς μὲν οὐνίοις θεοῖς , ἄνω τας χείρας ἀνίσχοντες μεγάλ’ εὐχετόωντο ἕκαστος . τοῖς δὲ θαλασσιοις πολλὰ δὲ μρι φίλη ἡρήσατο χείρας ὁρεγνῦς εἰς θάλασσαν δῆλον ὅτι τοῖς κατχθονίοις δὲ κόπτοντες τὴν γῆν ὡς ἐνθάδε φησίν ⁑

msA, 9.548, commenting on 9.575 Αἰτωλῶν : ὅτι ἐντεῦθεν Σοφοκλῆς ἐν τῷ Μελεάγρῳ τὸν χωρὸν ἀπο ϊερέων παρήγαγεν :

msA, 9.549, commenting on 9.576 ἐξελθεῖν καὶ ἀμῦναι : βραχ διασταλτ ἐπι τὸ ἀμῦναι : στικτέον δὲ κατα τὸ τέλος τοῦ στίχου : ἀπο αλλης δὲ ἀρχῆς ὁππόθι πιότατον καὶ ὑποστικτέον ἐπι τὸ εραννῆς :

msA, 9.550, commenting on 9.579 πεντηκοντόγυον : πεντήκοντα πλέθρων : γύη γὰρ μέτρον γῆς οἱ δὲ πεντήκοντα ζευγῶν ⁑

msA, 9.551, commenting on 9.580 ἥμισυ δε ψιλην . δια τοῦ ς ψιλῆς γῆς οὕτως αἱ Ἀριστάρχου . δῆλον δὲ ὅτι ἐλλείπει ἡ ης ἵν’ ᾖ εἰς ἄροσιν ⁑

msA, 9.553, commenting on 9.584 πολλὰ δὲ τόν δε κασίγνηται κατα τὸ θηλυκὸν κασίγνηται αἱ Ἀριστάρχου ἔχει δὲ λόγον καὶ ἡ δια τοῦ ο , κατα γὰρ Ὅμηρον πλείους εἰσὶν ἀδελφοὶ , τῷ Μελεάγρῳ οὐ γαρ ἔτ’ Οἰνῆος μεγαλήτορος υἱέες ἦσαν , οὐδ ὰρ ἔτ’ αὐτὸς ἔη θάνε δὲ ξανθὸς Μελέαγρος . καὶ συλληπτικῶς μετὰ τῶν ἀρσένων καὶ τὰς ἀδελφὰς ἀκουστέον Γὸργην καὶ Δηϊάνειραν ⁑

msA, 9.554, commenting on 9.586 οἵ οἱ κεδνότατοι : ὅτι σωφρονέστατοι . ὁ δε Σιμωνίδης κεδνοὺς τοὺς φίλους ⁑

msA, 9.555, commenting on 9.582 οὐδοῦ ἐπ’ ἐμβεβαώς : εἴτε ἓν μέρος λόγου ἐπεμβεβαῶς , ὡς ἐμμεμαώς εἴτε τῇ ὀδοῦ γενικῇ συνάπτεται . οὐ δύναται ἀναστρέφεσθαι συνείληπται γάρ ⁑