Manuscript msA, page 130v

Manuscript msA, page 130v

prev: 130r

next: 131r

Iliad text

10.227 ὡς ἔφαθ’ . οἱ δ’ ἔθελον Διομήδεϊ πολλοὶ ἕπεσθαι·1

10.228 ἠθελέτην Αἴαντε δύω θεράποντες Ἄρηος ·1

10.229 ἤθελε Μηριόνης · μάλα δ’ ἤθελε , Νέστορος υἱός·1

10.230 ἤθελε δ’ Ἀτρείδης δουρὶκλειτὸς Μενέλαος ·1

10.231 ἤθελε δ’ ὁ τλήμων Ὀδυσεὺς καταδῦναι ὅμιλον1, 2

10.232 Τρώων , αἰεὶ γάρ οἱ ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἐτόλμα .1

10.233 τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων ·1

10.234 Τυδείδη Διόμηδες . ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ·1

10.235 τὸν μεν δὴ ἕταρόν γ’ αἱρήσεαι ὅν κ’ ἐθέλῃσθα ,1

10.236 φαινομένων τὸν ἄριστον . ἐπεὶ μεμάασί γε πολλοί·1

10.237 μὴδὲ σύ γ’ αἰδόμενος σῇσι φρεσὶ . τὸν μὲν ἀρείω1

10.238 καλλείπειν· σὺ δὲ χείρον’ ὀπάσσεαι αἰδοῖ εἴκων·1, 2

10.239 ἐς γενεὴν ὁρόων . μηδ`’ εἰ βασιλεύτερός ἐστιν·1

10.240 ὡς ἔφατ’· ἔδδεισεν δὲ περὶ ξανθῷ Μενελά̄ῳ ·1, 2

10.241 τοῖς δ’ αὖτις μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης ·1

10.242 εἰ μὲν δὴ ἕταρόν γε κελεύετέ μ’ αὐτὸν ἑλέσθαι .1, 2, 3

10.243 πῶς ἂν ἔπειτ’ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην .1

10.244 οὗ περὶ μὲν πρόφρων κραδίη· καὶ θυμὸς ἀγήνωρ1, 2

10.245 ἐν πάντεσσι πόνοισι· φιλεῖ δέ ἑ Παλλὰς Ἀθήνη ·1

10.246 τούτου γ’ εσπομένοιο , καὶ ἐκ πυρὸς αἰθομένοιο1, 2

10.247 ἄμφω , νοστήσαιμεν , ἐπεὶ περίοιδε νοῆσαι·1, 2

10.248 Τὸν δ’ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς ·1

10.249 Τυδείδη · μήτ ἄρ με , μάλ’ αἴνεε μήτε τί , νείκει·1, 2, 3, 4

10.250 εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετ’ Ἀργείοις ἀγορεύεις·1

10.251 ἂλλ’ ἴ̈ομεν ; μάλα γὰρ νὺξ ἄνεται· ἐγγύθι δ’ ἠώς·1, 2

Scholia text

msA, 10.2015, commenting on 10.240 ὡς ἔφαθ’ ἔδδεισεν δὲ : ἀθετεῖται ὅτι περισσος ὁ στίχος καὶ παρέλκων καὶ μὴ ἐπιλεγόμενος ἀπαρτίζει τὴν διάνοιαν· ἡ δὲ διπλῆ ὅτι ἔξωθεν ἐκ τοῦ ἰδίου προσώπου ἀραφωνεῖ ὡς καὶ τὸ νήπιος . οὐδ’ ἂρ ἔμελλε κακὰς ὑπο κήρας ἀλύξας · οὐδὲ ἐν τῇ· Ζηνοδότου δε ἦν ⁑

msA, 10.2016, commenting on 10.242 κελευετέ μ’ αὐτὸν ἐλέσθαι : Ἀλεξίων τὸ ε τῇ ἀντωνυμίᾳ δίδωσιν αὐτῷ ῥήματι τελεικόν . καὶ δοκεῖ ὀρθοτονεῖν ὡς εἰ καὶ συνθέτως ἐλέγετο ἐμαυτον , καὶ τοῦτό γε ἐχρῆν εἶναι . ἀεὶ γὰρ αἱ τοῦ πρωτ προσώπου ἀντωνυμίαι προτασσόμεναι τῆς αὐτὸς ὀρθοτονοῦνται· ὁ μέντοι Ἀσκαλωνίτης καὶ Ἀρίσταρχος ἐγκλητικῶς ἀνεγνώκασιν . ἐπι τὸν τε σύνδεσμον ποιοῦντες τὴν ὀξεῖαν ἵνα μὴ ὡς ἀκατάλληλον φανῇ τὸ ἑμαυτὸν ἑλέσθαι ⁑

msA, 10.2017, commenting on 10.242 εἰ μεν δὴ ἕταρον γε· ὅτι ἕταρον νῦν οὐ φίλον . ἀλλὰ συνεργὸν λέγει· ἡ δὲ ἀναφορὰ προς τὸ ἑταρίσσαιτὸ ἀντὶ του συνεργὸν λάβοι :

msA, 10.2018, commenting on 10.244 οὗ περὶ μὲν πρόφρων : ἀληθῶς ὁ ἐν τοῖς κινδύνοις ἕπαινος χρήσιμος παρωσάμενος πᾶσαν αἰδῶ καὶ ἀμέλειαν ἅμα δὲ καὶ τοῖς ἄλλοις ἀπολογεῖται . οὐ δι ἀνδρείαν φησας αὐτὸν δέχεσθαι ἀλλα δια φρόνησιν ⁑

msA, 10.2019, commenting on 10.246 τούτου γ’ ἑσπομένοιο . δύναται καὶ σπομένοιο ὡς φησὶν ὁ Ἀσκαλωνίτης . καὶ ὅμοιόν ἐστι τοῦ ὁ δε σπώμενος περὶ δουρί εἰ δὲ Ἀρίσταρχος δασύνει τὸ εῖ δε σὺ ὦ μέγ’ ἀναιδὲς ἅμ’ ἐσπόμεθ’ ἀνάγκῃ πᾶσα κατ αυτὸν δασύνειν καὶ τὴν μετοχὴν καὶ ἀπο τοῦ ε ἄρχεσθαι ⁑

msAil, 10.2008, commenting on 10.235@ἕταρόν-αἱρήσεαι εταῖρον καὶ συνεργὸν ἐπιλέξαι ὸν ἂν θελης

msAil, 10.2009, commenting on 10.238@ὀπάσσεαι ακόλουθ παραλαβεῖν

msAil, 10.2010, commenting on 10.239@ἐς-ὁρόων εἰς τὴν εὐγένειαν ἀφορῶν :

msAil, 10.2011, commenting on 10.246@καὶ-πυρὸς καὶ ἐκ τοῦ φανεροῦ

msAil, 10.2013, commenting on 10.249@νείκει ψέγε

msAil, 10.2014, commenting on 10.251@ἄνεται ανύεται τελειουτ