Manuscript msA, page 131v

Manuscript msA, page 131v

prev: 131r

next: 132r

Iliad text

10.277 χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιθ’ Ὀδυσεύς , ἠρᾶτο δ’ Ἀθήνῃ ·1, 2

10.278 κλῦθί μοι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος , ἥ τέ μοι αἰεὶ1, 2

10.279 ἐν πάντεσσι πόνοισι παρίστασαι . οὐδέ σε λήθω1

10.280 κινύμενος· νῦν αὖτε μάλιστά με φῖλαι Ἀθήνη ·1, 2

10.281 δὸς δὲ πάλιν ἐπὶ νῆας . ἐϋκλεῖᾰς ἐφικέσθαι1, 2, 3

10.282 ῥέξαντας μέγα ἔργον . ὅ κεν Τρώεσσι μελήσει·1, 2

10.283 δεύτερος αὖτ’ ἠρᾶτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης ·1

10.284 κέκλυθι νῦν καὶ ἐμεῖο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη ·1

10.285 σπεῖό μοι . ὡς ὅτε πατρὶ ἅμ’ ἕσπεο Τυδέϊ δίῳ1

10.286 ἐς Θήβας . ὅτε τε πρὸ Ἀχαιῶν ἄγγελος ῄει·1, 2

10.287 τοὺς δ’ ὰρ ἐπ’ Ἀσωπῷ λίπε χαλκοχίτωνας Ἀχαιοὺς1, 2

10.288 αὐτὰρ ὃ μειλίχιον μῦθον φέρε Καδμείοισι1, 2, 3

10.289 κεῖσ’ . ἀτὰρ ἂψ ἀπιὼν μάλα μέρμερα μήσατο ἔργα·1, 2

10.290 σὺν σοὶ δῖα θεὰ· ὅτε , οἱ , πρόφρασσα παρέστης·1, 2, 3

10.291 ὡς νῦν μοι ἐθέλουσα παρίστασο . καί με φύλασσε·1, 2, 3, 4

10.292 σοὶ δ’ αὖ ἐγὼ ῥέξω βοῦν ῆνῐν , εὐρυμέτωπον .1, 2, 3

10.293 ἀδμήτην . ἣν οὔ πω ὑπὸ ζυγὸν ἤγαγεν ἀνήρ·1

10.294 τήν τοι ἐγὼ ῥέξω . χρυσὸν κέρασιν περιχεύας·1

10.295 ὡς ἔφαν εὐχόμενοι . τῶν δ’ ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη ·1

10.296 οἱ δ’ ἐπεὶ ἠρήσαντο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο·1

10.297 βάν ῥ’ ΐμεν ὥς τε λέοντε δύω διὰ νύκτα μέλαιναν .1

10.298 ἀμ φόνον . ἀν νέκυας . διά τ’ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα·1, 2

10.299 οὐδε μὲν οὐδὲ Τρῶας ἀγήνορας εἴασεν Ἕκτωρ1, 2

10.300 εὕδειν , ἀλλ`’ ἄμυδις κικλῄσκετο πάντας ἀρίστους·1

10.301 ὅσσοι ἔσαν Τρώων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες·1

Scholia text

msA, 10.2536, commenting on 10.277 ‡ χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιθι δ’ Ὀδυσεὺς : ὅτι ἐπὶ τῷ ὄρνη̈θι καὶ ἐν καί τε σφι ῥ αίνομαι εἰσορόωσα ἐπ αυτῷ ⁑

msA, 10.2537, commenting on 10.281 δὸς δὲ πάλιν ἐπι νηας : ὅτι τὸ πάλιν ἀντι τοῦ εἰς τοὐπίσω : καὶ ὅτι Ϊακὸν τὸ συστέλλειν , εὐκλειας καὶ δυσκλέα : οἱ δὲ Ἀττικοὶ ἐκτείνουσι τὰ τοιαῦτα : εὐκλειας προπερισπαστατὶον : ἐκ γὰρ τοῦ εὐκλέας ἐγένετο κατ’ ἐπένθεσιν τοῦ ϊ λέγει γὰρ , δὸς ἡμᾶς εὐκλεεῖς καὶ ἐνδόξους . οἱ δὲ ἐκτείνοντες ἄνευ λόγου ἐκτείνουσιν ⁑

msA, 10.2538, commenting on 10.286 ἑς Θήβας ὅτε τε προ Αχαιῶν : τὸ ἐς Θήβας δύναται καὶ τοῖς ἡγουμένοις καὶ τοῖς επομένοις σὺν τάττεσθαι , ἡ διπλῆ δέ ὅτι ἡ προ ἀντι τῆς ὑπερ

msA, 10.2540, commenting on 10.290 ‡ πρόφρασα : ἐνόμισαν τινὲς εἶναι θηλυκὸν τὸ πρόφρασσα οὐκ έστι δὲ ἀληθὲς : Φιλόξενος γὰρ ἐν τῷ Περὶ μονοσυλλαβων φησὶν , ὅτι ἐστιν ἰδιότυπος ῥηματικὸς χαρακτήρ : καὶ ὡς παρα τὸ βήσω βῆσα καὶ βῆσσα . ἄξω ἄξα καὶ ἅμαξα πείσω πεῖσα τῷ δ’ ἂρ ἐν πείσῃ κραδίη μένε τετλη υἷα . οὕτω καὶ ἀπο τοῦ φρῶ φρήσω φρῆσα , κατα τροπὴν φράσσα καὶ πρόφρασσα : ἐστι δὲ τὸ φρῶ ὡς φησὶν ἀπο τοῦ προϊῶ πρῶ κατα συγκοπὴν . καὶ τροπῇ τοῦ π εἰς φ φρῶ , ἔστιν οὖν τὸ πρόφρασσα , παρα τὸ προϊέναι καὶ προθυμεῖσθαι μέμνηται Ὠρίων τούτων ἐν τῷ Περι ετυμολογιῶν :

msA, 10.2541, commenting on 10.291 παρίστασο . οὕτως χωρὶς τοῦ ς παρίσταο αἱ Ἀριστάρχου : Ζηνόδοτος παρίσταο καὶ πόρε κῦδος : χωρὶς τοῦ ς καὶ αὐτός οὕτως δὲ καὶ αἱ πλείους εἶχον ⁑

msA, 10.2543, commenting on 10.298 ἀμ φόνον ἀν νέκυας : ὅτι ἐντευθεν τὸ ἡμιστϊχιον μετενήνεκται εἰς τὸν ἐπι Πατρόκλῳ ἀγῶνα περι τῶν μονομαχούντων ψαύσῃ δ’ ἐνδίνων διά τ’ ἔντεα . καὶ ὅτι πτῶσις ἐνήλλακται δι’ ἐντέων καὶ μέλανος αἵματος : καὶ πρὸς Ί̈στρον ὅτι οὐ γέγονεν νεκρῶν ἀναίρεσις . εἰ μὴ ἅπαξ ⁑

msA, 10.2544, commenting on 10.299 οὐδε μὲν , οὐδὲ Τρῶας : ἡ διπλῆ ὅτι οὐχ ὡς ἡ τῶν ἐπῶν ων ἔχει τάξις οὕτω καὶ τὰ πραγματα , οὐ γὰρ προεληλυθότων ήδη τον περὶ Ὀδυσσέα , καλεῖ τοὺς προβούλους ὁ Ἔκτωρ . ἀλλὰ καθ ὃν καιρὸν καὶ ὁ Ἀγαμεμνων οὕτω γὰρ καὶ ἑαυτοῖς συμπεσοῦνται οἱ ἀπεσταλμένοι δι ὃ καὶ δι ἀντιδιασταλτικῶς λέγει οὐδε μὴν οὐδὲ ὁ Ἕκτωρ εἴασε τοὺς Τρῶας εὗδεῖν ⁑

msAext, 10.2547, commenting on 10.291 παρίσταο

msAil, 10.2548, commenting on 10.278@μοι ευ

msAil, 10.2553, commenting on 10.287@Ἀσωπῷ ποτ Βοιωτίας

msAil, 10.2554, commenting on 10.288@Καδμείοισιν τοῖς Θηβαίοις

msAil, 10.2555, commenting on 10.289@κεῖσ’ ε

msAim, 10.2546, commenting on 10.291 ουτ ἀρισταρχ ἄλλοι δὲ παρίστασο :