Manuscript msA, page 148r

prev: 147v

next: 148v

Iliad text

11.526 Αἴας δὲ κλονέει Τελαμώνιος εὖ δέ μιν ἔγνων .1

11.527 εὐρὺ γὰρ ἀμφ’ ὤμοισιν ἔχει σάκος· ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς 1

11.528 κεῖσ’ ἵππους τε καὶ ἅρμ’ ἰ̈θύνομεν . ἔνθα μάλιστα 1, 2

11.529 ἱππῆες πεζοί τε κακὴν ἔριδα προβαλόντες 1

11.530 ἀλλήλους ὀλέκουσι· βοὴ δ’ ἄσβεστος ὄρωρεν·1

11.531 ὡς ἄρα φωνήσας , ἵ̈μασεν καλλίτριχας ἵ̈ππους 1

11.532 μάστιγι λιγυρῇ· τοὶ δὲ πληγῆς ἀΐοντες .1, 2, 3, 4

11.533 ῥίμφ’ ἔφερον θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιοὺς ,1

11.534 στείβοντες νέκυάς τε καὶ ἀσπίδας· αἵματι δ’ ἄξων 1, 2

11.535 νέρθεν ἅπας πεπάλακτο· καὶ ἄντυγες αἳ περι δίφρον·1

11.536 ἃς , ὰρ’ , ἀφ’ ἱππείων ὁπλέων ῥαθάμιγγες ἔβαλλον 1, 2, 3, 4

11.537 αἵ τ’ ἀπ’ ἐπισσώτρων· ὁ δὲ ἵ̈ετο δῦναι ὅμιλον 1, 2, 3

11.538 ἀνδρόμεον . ῥῆξαί τε μετάλμενος· ἒν δὲ κυδοιμὸν 1, 2, 3

11.539 ἧκε κακὸν Δαναοῖσι · μίνυνθα δὲ , χάζετο δουρός .1, 2, 3, 4

11.540 αὐτὰρ ὃ τῶν ἄλλων ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν 1, 2

11.541 ἔγχεΐ τ’ . ἄορί τε . μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν·1

11.542 Αἴαντος δ’ ἀλέεινε μάχην Τελαμωνιάδαο ·1

11.544 Ζεὺς δὲ πατὴρ Αἴανθ’ ὑψίζυγος ἐν φόβον ῶρσε·1

11.545 στῆ δὲ ταφών· ὄπιθεν δὲ σάκος βάλεν ἑπταβόειον·1, 2

11.546 τρέσσε δὲ παπτήνας ἐφ’ ὁμίλου . θηρὶ ἐοικὼς .1, 2, 3, 4

11.547 ἐντροπαλιζόμενος , ὀλίγον γόνυ γουνὸς ἀμείβων·1, 2

11.548 ὡς δ’ αἴθωνα λέοντα βοῶν ἀπο μεσσαύλοιο 1, 2, 3

11.549 ἐσσεύαντο κύνες τε καὶ ἀνέρες ἀγροιῶται·1, 2, 3

11.550 οἵ τέ μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι 1, 2

11.551 πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὁ δὲ κρειῶν ἐρατίζων 1, 2, 3, 4

Scholia text

msA, 11.198, commenting on 11.528 κεῖσ’ ἵππους τε καὶ ἅρμ’α : ὅτι Ζηνόδοτος γράφει κεῖθ’ ἵππους : γίνεται δὲ ἐν εκείνῳ τῷ τόπῳ : τὸ δὲ εκεῖσε εἰς ἐκεῖνον τὸν τόπον ὃ δὴ νῦν ἁρμόζει ⁑

msA, 11.200, commenting on 11.536 ἃς άρ’ ἀφ’ ἱππείων ὁπλέων : οὐ χωριστέον τὸν ἑξῆς ἐπιφερόμενον αἵ τ’ ἀπ’ ἐπισσώτρων ὁ γὰρ λόγος οὗτος : ἃς αἱ ρανίδες ἔβαλλον αἱ ἀπό τε τῶν ἱππείων ὁπλῶν καὶ αἱ ἀπὸ τῶν ἐπισσώτρων :

msA, 11.201, commenting on 11.539 μίνυθα δὲ χάζετο , ἐκεῖθεν ὅπου ἦν ὁ Αἴας . ἔλασσον δόρατος βολῆς , ἀνεχώρει

msA, 11.203, commenting on 11.545 στῆ δὲ ταφὼν ὅπιθεν δὲ σάκος : ὅτι ἐκ τελαμώνων ἀνηρτηντο αἱ ἀσπίδες οὐ γὰρ ἂν ἄλλως ἠδύνατο εἰς τουπίσω μεταλαμβάνεσθαι ⁑

msA, 11.204, commenting on 11.548 ὡς δ’ αἴθωνα λέοντα : ὅτι ἀπο τούτου Ζηνόδοτος ἀθετεῖ ἕως τοῦ ἥϊε πολλ’ ἀεκων ἴσως ὅτι νῦν μὲν λέοντι παραβέληκεν ἑξῆς δὲ ὄνῳ ἔστι δὲ πρὸς διαφορα σημαινόμενα : ὁ μὲν γὰρ λέων πρὸς τὴν πρᾶξιν ὁ δὲ ὄνος πρὸς τὴν ὑπομονήν : καὶ γὰρ τοῦτον ἐπιτριβῇ πληγῶν λαμβάνει ⁑

msA, 11.205, commenting on 11.548 δια τί . ὁτε μὲν λέοντι ὁτὲ δὲ ὄνῳ παραβάλλει τὸν Αἴαντα ῥητεον οὖν ὅτι αἱ μὲν παραβολαὶ τριῶν ἕνεκα γίνονται αὐξήσεως ἐνεργείας σαφηνείας . εἰς τὸ πρόσφορον δὲ ἓν ἑκάτερον διετήρησεν . ὁ ποιητὴς εἰπὼν Αἴαντα καὶ φονεύοντος δίκην καὶ τῶν πολεμίων ἀναχωρεῖν ὡς ὄνον ταῖς γὰρ φύσεσι τῶν ζῴων καὶ τὸ ὀκνηρὸν προσφυγὴν καὶ τὸ ταχὺ πρὸς μαχην τοῦ ἥρωος δεδήλωκεν ⁑

msA, 11.206, commenting on 11.551 ὁ δὲ κρειῶν ἐρατίζων : περισπαστέον ἡ γὰρ κρεῶν γενικὴ ἐπλεόνασε τὸ ϊ , ἥτις περισπᾶται δια τὸ ἔχειν εντελεστεραν τὴν κρεάων ⁑