Manuscript msA, page 150v

Manuscript msA, page 150v

prev: 150r

next: 151r

Iliad text

11.652 νῦν δὲ ἔπος ἐρέων . πάλιν ἄγγελος εῖμ’ Ἀχιλῆϊ ·1, 2

11.653 εὖ δὲ σὺ , οἶσθα γεραιὲ διοτρεφές , οἷος ἐκεῖνος1

11.654 δεινὸς ἀνὴρ· τάχα κεν , καὶ ἀναίτιον αἰτιόῳτο·1

11.655 τὸν δ’ ἠμείβετ’ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ ·1

11.656 τίπτε τ’ ὰρ ὧδ’ Ἀχιλεὺς ὀλοφύρεται υἷας Ἀχαιῶν1, 2

11.657 ὅσσοι δὴ βέλεσιν βεβλήαται· οὐδέ τι οἶδε1, 2, 3

11.658 πένθεος ὅσσον ὄρωρε κατὰ στρατὸν· οἱ γὰρ ἄριστοι1

11.659 ἐν νηυσὶν κέαται βεβλημένοι οὐτάμενοί τε·1, 2, 3, 4

11.660 βέβληται μὲν ὁ Τυδείδης κρατερὸς Διομήδης ·1

11.661 ούτασται δ’ Ὀδυσεὺς δουρὶ κλυτὸς . ἠδ’ Ἀγαμέμνων ·1, 2

11.663 τοῦτον δ’ ἄλλον ἐγὼ νέον ἤγαγον ἐκ πολέμοιο1

11.664 ἰ̈ῷ ἀπὸ νευρῆς βεβλημένον· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς1

11.665 ἐσθλὸς ἐὼν . Δαναῶν οὐ κήδεται οὐδ’ ἐλεαίρει·1, 2

11.666 ἠ μένει εἰς ό κε δὴ νῆες θοαὶ ἄγχι θαλάσσης ,1

11.667 Ἀργείων ἀἕκητι . πυρὸς δηΐοιο θέρωνται .1, 2, 3

11.668 αὐτοί τε κτεινώμεθ’ ἐπισχερὼ . οὐ γὰρ ἐμὴ ἲ̈ς1, 2, 3

11.669 ἔσθ . οἵη πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν·1

11.670 εἴθ’ ὡς , ἡβώοιμι· βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη .1, 2

11.671 ὡς ὁπότ’ Ἠλείοισι καὶ ἡμῖν νεῖκος ἐτύχθη1

11.672 ἀμφι βοηλασίῃ· ὅτ’ ἐγὼ κτάνον Ἰ̈τυμονῆα1, 2, 3

11.673 ἐσθλὸν Ὑπειροχίδην . ὃς ἐν Ἥλιδι , ναιετάασκε .1

11.674 ῥύσι’ ἐλαυνόμενος . ὁ δ’ ἀμύνων ᾗσι βόεσσιν .1, 2

11.675 ἔβλητ’ ἐν πρώτοισιν ἐμῆς ἀπο χειρὸς ἄκοντι .1

11.676 καδ δ’ έπεσεν· λαοὶ δὲ περίτρεσαν ἀγροιῶται .1, 2

11.677 ληΐδα δ’ ἐκ πεδίου συνελάσσαμεν ἤλιθα πολλὴν .1, 2, 3, 4, 5, 6

Scholia text

msA, 11.237, commenting on 11.652 ‡ πάλιν ἄγγελος , κατ ιδίαν τὸ πάλιν : οὕτως Ἀρίσταρχος καὶ Ἀλεξιῶν καὶ ὁ Ἀσκαλωνίτης οὕτως δὲ ἔχει καὶ τὰ τῆς ἀναγνώσεως , πρὸς γὰρ τὸ ῥῆμα ἡ σύνταξις ἐγένετο πάλιν εἴμ’ ἄγγελος ⁑

msA, 11.238, commenting on 11.657 ὅσσοι δὴ βέλεσιν βεβλήαται . συναπτέον τῷ ἐπάνω στίχῳ ἴσως δ’ ἄν τις ἀφ ἑτέρας ἀρχῆς ἀναγινώσκοι θαυμαστικὸν ποιῶν τὸν λόγον ⁑

msA, 11.239, commenting on 11.657 οὐδέ τι οῖδε , διασταλτέον ἤτοι ἐπι τῷ οῖδε ἠ ἐπι τὸ πενθέος ἔχει γὰρ ἀμφότερα λογὸν : εἰ μὲν οὖν συνάπτοιτο τοῖς ἄνω τὸ πένθεος λείψει ἡ περὶ ὡς Ἔκτωρ χωόμενος Σαρπηδόνος , εἰ δὲ τοῖς ἐξῆς σχῆμα ἔσται ὅσσον πένθος , Ἀττικῆ δὲ ἡ χρῆσις καὶ ἀρχαία ⁑

msA, 11.240, commenting on 11.659 ἐν νηυσὶν κεαται : ὅτι συλληπτικῶς τὸ κατ αμφοτέρων κεκουνοποίηκεν . οὐ γὰρ οἱ αὐτοὶ βέβληται , καὶ οὐτασμένοι εἰσὶ , διαστέλλει μέντοι ἐν τοῖς ἐξῆς λέγων βέβληται μὲν ὁ Τυδείδης οὔτασται δ’ Ὀδυσεύς ⁑

msA, 11.241, commenting on 11.659 οὐταμενοι τε : Ἀρίσταρχος ὡς ἱστάμενοι καὶ κιχράμενοι , Πάμφιλος δὲ ὡς δεδαρμένοι ἐπεὶ καὶ τὸ βεβλημένοι συντελικὸν καὶ δοκεῖ τὸ τοιοῦτον ἀπο ἑνικοῦ ἀριθμοῦ πολυ πρότερον τεθεωρῆσθαι , παρ’ αὐτῷ φησὶ γὰρ οὔτ’ αὐτοσχεδίην οὐτασμένος ὀξέϊ χαλκῷ συντελικῇ γὰρ μετοχῆ , συντελικὴν ἐπήνεγκεν . οὕτως οὖν καὶ ἐπι τῶν πληθυντικῶν ἀναγινώσκειν ἔδει εἰ μὴ ἄρα ἐκεῖνο τις ὑπερ τοῦ Ἀριστάρχου λέγοι , ὅτι οὐκ ἐνεστῶτα ἐκδεχόμενος οὕτως ἀνεγίνωσκεν , ἀλλα παρακείμενον πεπονθότα ἔχει δὲ οὕτως , παρὰ τὸ οὑτὼ περισπώμενον ἐκπίπτει παράγωγον εἰς μι λῆγον τὸ οὔτημι ἀφ οῦ ἀπαρέμφατον τὸ οὐτάναι . καὶ οὐτάμεναι . ἀπὸ δὴ τοῦ οὔτημι γίνεται παθητικῇ μετοχὴ οὐτάμενος . καὶ οὐτάμενοι ὡς κιχράμενοι . ἀλλ’ οὐ φαμὲν ταύτην εἶναι ἐν τῇ συντάξει , ἀλλ’ ἕτερον τι αὐτῷ σύνηθες ῥῆμα εἶναι τὸ οὐτάζω ἔθεν καὶ οὕτασεν ὁ ἀόριστος : οὐ γὰρ δὴ συστολῆ τοῦ οὔτησεν ὡς πρόδηλον κακ τοῦ ἀπαρεμφάτου οὐτάσαι οὐδε βαλεῖν : καὶ ἐκ τοῦ ὄστασται δ’ Ὀδυσεὺς τούτῳ δὴ τῷ οὔτασται , παρέθηκε μετοχὴν τὴν οὐτασμένος , οὔτ’ αὐτοσχεδίην , οὐτασμένος ἥτις κατ έλληψιν τοῦ σ ἐγίνετο οὐτάμενος προπαρωξύνθη δὲ ὑπο τοῦ Ἀριστάρχου δια τὸν χαρακτῆρα ἐπεὶ αἱ τοιαύται μετοχαι προπαρωξύνοντο ἱστάμενος κιχράμενος ὁ γὰρ ἀνὴρ τῷ χαρακτῆρι μᾶλλον τοὺς τόνους προσνέμει . ⁑

msA, 11.243, commenting on 11.668 αὐτοί τε κτεινώμεθα ἐπισχερὼ . ἐφεξῆς ἅπαντες . παρίστησι δὲ δια τῆς λέξεως ὅτι καὶ ἐπὶ Μῦρμιδόνας ἥξει ὁ κίνδυνος ⁑

msA, 11.244, commenting on 11.672 ἀμφι βοηλασίῃ βραχὺ διασταλτέον μετα τὸ βοηλασίη δύναται δὲ καὶ τοῖς ἑξῆς συνάπτεσθαι . οὕτως δὲ ἑνικῶς Ἀρίσταρχος βοηλασίῃ ⁑

msA, 11.245, commenting on 11.674 ῥυσι ἐλαυνόμενος . ἀντενεχυραζόμενος καὶ τὸ πλῆρες ῥύσια . Αὔγεας γὰρ πρότερος Νηλέως κατέσχεν τέσσαρας ἀθλοφόρους ἵππους αὐτοῖσιν ὄχεσφιν τοῦτέστι θρέμματα ἐλαύνων τὸ δὲ ἐξῆς ἐστιν ὅτ’ ἐγὼ κτάνον Ἴτυμονῆα ῥύσι ἐλαυνόμενος , τὰ δὲ ἄλλα δια μέσου ⁑

msA, 11.246, commenting on 11.677 ληΐδα δ’ ἐκ πεδίου . Ἀρίσταρχος ὡς Χαλκίδα . Μενεκράτης ὡς Ἥλιδα ἔστι δὲ οὕτως ὁρίσασθαι περὶ τῆς προσῳδίας ὡς πάντα τὰ εἰς ις λήγοντα καθαρὸν μόνως θηλυκὰ ὀξύνεσθαι θέλει οἷον Κριφηΐς Βρισηΐς Θαΐς Λαΐς ὁ δὲ λόγος ἐπι Ἑλληνικῶν ὀνομάτων μή τις το Ξόϊς καὶ Σάϊς Αἰγύπτια ὄντα καὶ παρα Ζηνοδότῳ λεχθέντα παραθῆται , περὶ μέντοι τοῦ δαὶ̈ς ὀξυνομένου τετολμημένου δὲ καὶ βαρύνεσθαι ἐπι ετέρου σημαινομένου εἰρήσεται ἡμῖν ἀλλαχόθι . τὸ δὲ κράτεϊς δοκεῖ ἐπι τοῦ κυ βεβαρυτονῆσθαι δια τὴν αἰτιατικήν . βόστρεϊν δὲ Κράτεὶν . τάχα δὲ καὶ τοῦτο πρὸς ἀντιδιαστολὴν ⁑

msA, 11.247, commenting on 11.677 αἴτημάτι στίζομεν κατα τὸ τέλος τοῦ στίχου πρεπωδέστερον γὰρ οὕτως κεχωρίσθαι τὰ ἑξῆς ⁑

msA, 11.248, commenting on 11.677 ἤλιθα : λίαν ἠθροισμένην : καὶ ὁ ἠλίθιος ὁ παχὺς τὸν νοῦν καὶ μὴ δι ακριβής ἡ παρα τὸ ἀλῆσαι ὅ ἐστιν ἀθροῖσαι ⁑

msAil, 11.301, commenting on 11.656@ὀλοφύρεται οἰκτείρει ἐλεεῖ

msAil, 11.303, commenting on 11.668@ἐπισχερὼ ἐφεξῆς

msAil, 11.304, commenting on 11.670@εἴθ’ ε

msAil, 11.305, commenting on 11.672@ἀμφι-βοηλασίῃ περι βοῶν ἀπελασία

msAil, 11.306, commenting on 11.674@ῥύσι’-ἐλαυνόμενος αντι τοῦ ενέχυρα λαμβάνων

msAil, 11.307, commenting on 11.676@περίτρεσαν έφυγον οἱ περι αυτοῦ

msAil, 11.309, commenting on 11.677@ἤλιθα πάνυ

msAim, 11.78, commenting on 11.661 τοῦ Ὀδυσσέως τὸ ἐπίθετον καὶ διασταλτέον μετ αυτό

msAim, 11.79, commenting on 11.665 βραχὺ δὲ διασταλτέον μετα το ἐων :

msAim, 11.80, commenting on 11.667 οτ λείπει ἡ ὑπὸ υπ πυρὸς