Manuscript msA, page 25r

prev: 24v

next: 25v

Iliad text

2.36 τὰ φρονέοντ’ ἀνὰ θυμὸν , ἅ , ρ’ οὐ τελέεσθαι ἔμελλε :1, 2, 3, 4

2.37 φῆ γὰρ ὅ γ’ αἱρήσειν Πριάμου πόλιν ἤματι κείνῳ :1, 2

2.38 νήπιος . οὐδὲ τὰ ᾔδη ἅ , ῥα Ζεὺς μήδετο ἔργα :1

2.39 θήσειν γὰρ ἔτ’ ἔμελλεν ἐπ’ ἄλγεά τε στοναχάς τε 1, 2

2.40 Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι διὰ κρατερὰς ὑσμίνας :1

2.41 ἔγρετο δ’ ἐξ ὕπνου : θείη δέ μιν ἀμφέχυτ’ ὀμφή .1, 2

2.42 ἕζετο δ’ ὀρθωθεὶς . μαλακὸν δ’ ἔνδυνε χιτῶνα 1, 2

2.43 καλὸν νηγάτεον : περι δὲ μέγα βάλλετο φᾶρος :1, 2, 3, 4

2.44 ποσσὶ δ’ ὑπο λιπαροῖσιν , ἐδήσατο καλὰ πέδιλα :1

2.45 ἀμφι δ’ ὰρ ὤμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον :1, 2

2.46 εἵλετο δὲ σκῆπτρον πατρώϊον ἄφθιτον αἰεί ;1, 2

2.47 σὺν τῷ ἔβη κατα νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων :

2.48 Ἠὼς μέν ῥα θεὰ προσεβήσετο μακρὸν Ὄλυμπον 1, 2, 3

2.49 Ζηνὶ φόως ἐρέουσα , καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισιν :1

2.50 αὐτὰρ ὃ κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κέλευσε 1

2.51 κηρύσσειν ἀγορὴν δὲ κάρη κομόωντας Ἀχαιούς :1

2.52 οἱ μὲν ἐκήρυσσον : τοι δ`’ ἠγείροντο μάλ’ ὦκα :1, 2

2.53 βουλὴν δὲ πρῶτον μεγαθύμων ἵ̈ζε γερόντων 1, 2, 3, 4, 5, 6

2.54 Νεστορέῃ παρὰ νηῒ πυλοιγενέος βασιλῆος :

2.55 τοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν ἠρτύνετο βουλήν :1, 2

2.56 κλῦτε ξιφος φίλοι : θεῖός μοι ἐνύπνιον ἦλθεν ὄνειρος 1, 2, 3, 4, 5

2.57 ἀμβροσίην διὰ νύκτα : μάλιστα δὲ Νέστορι δίῳ

2.58 εἶδός τε : μέγεθός τε : φυήν τ’ ἄγχιστα ἐῴκει :1, 2

2.59 στῆ δ’ ὰρ ὑπερ κεφαλῆς . καί με πρὸς μῦθον ἔειπεν :

2.60 εὕδεις Ἀτρέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο .1

Scholia text

msA, 2.54, commenting on 2.36 Τὰ φρονέοντ’ ἀναθυμον· προς τὸ σχῆμα ὅτι ἔμελλον : ἡμεῖς δὲ ἐροῦ ἔμελλεν ἑνικῶς . καὶ ὅτι τὸ ἔμελλον ἀντι τοῦ ἐῴκεσαν ⁑

msA, 2.55, commenting on 2.41 ἔγρετο δ’ ἐξ ύπνου· ὅτι ὀμφὴ ἡ θεία κληδὼν οὐ πάσα φήμη διὃ καὶ ὁ Ζεῦς πανομφαῖος , ὁ κληδόνιος : ὀμφὴ δὲ ἡ τὸ ὂν φαίνουσα : λέγει δὲ ὅτι ἔναυλον εἶχε τὴν τοῦ ὀνείρου φωνήν . ἐμφαντικὸν δὲ τὸ ἀμφέχυτο προς τὸ μηδὲν αυτῆς ἐπιλελῆσθαι ⁑

msA, 2.60, commenting on 2.45 ἄμφι δ ἂρ ὤμοισιν· ὅτι τὸ Ἀγαμέμνονος νῦν μὲν ἀργυρόηλον ἐν ἄλλοις δὲ χρυσόηλον : καὶ Εὐριπίδης : σφυὸν σιδηρᾶ κέντρα εἰπὼν ἐν ἄλλοις φησί χρυσοδέτοις περόναις . τὰ τοιαῦτα δὲ κυρίως οὐ λέγεται ἀλλα κατ επιφοραν ἐστι ποιητικῆς ἀρεσκείας . ὥσπερ δὲ τὰ περι τὸν θώρακα καὶ τὴν ἀσπίδα διαφορώτερον φράζει , οὕτω καὶ τὸ ξίφος κοσμεῖ ⁑

msA, 2.61, commenting on 2.46 ἄφθιτον· τὸ μηδέπω φθαρὲν οὔπω γὰρ ἦν ὑπὸ τῶν Ἡρακλειδῶν ᾑρημένον ἢ ὅτι Ἡφαιστότευκτον . οὐκ ἀκριβολογεῖται δὲ νῦν περι αὐτοῦ ἀλλ’ ἑξῆς ⁑

msA, 2.62, commenting on 2.48 ἠὼς μέν ῥα πρὸς τῶν ἡμερῶν ἀριθμὸν ὅτι τρίτη καὶ εἰκοστή : δέκα μὲν μέχρι τῆς μήνιδος , δώδεκα τῶν θεῶν ἐν Αἰθιοπῆᾳ ὄντων . ἡ δὲ ἀνατολὴ αὕτη τρίτη καὶ εἰκοστῆ ἐστιν : καὶ ὅτι όρος ὁ Ὄλυμπος διὃ καὶ μακρός ⁑

msA, 2.63, commenting on 2.53 ϊζε γερόντων· γέροντας ὁ ποιητὴς τοὺς γερασμίους φησὶ διδάσκων ὅτι δεῖ τοὺς ἡγεμόνας οὐ μόνον καθ’ ἡλικίαν ἀλλὰ καὶ προ ηλικίας φαίνεσθαι γέροντας τοῖς ήθεσιν ⁑

msA, 2.65, commenting on 2.53 ἵ¨ζε γερόντων· ἡ κοινὴ τὸ ἱ¨ζε συστέλλει φθάνει δὲ τῆν Λακώνων πολιτείαν βουλὴν γερόντων καὶ δύο βασιλεῖς λέγων ⁑

msA, 2.66, commenting on 2.56 τοὺς ὅ γε συγκαλέσας· ὅτι Ζηνόδοτος γράφει αὐτὰρ ἐπεί ῥ ἤγερθεν ὁμηγερέες τ’ εγενοντο τοῖσι δ’ ἀνισταμενος μετέφη κρείων Αγαμεμνων ἀπίθανον δὲ ἐν επτὰ ορθὸν δημηγορεῖν ⁑

msA, 2.67, commenting on 2.56 κλῦτε φίλοι· ὅτι Ζηνοδοτος γράφει θεῖόν μοι ἐνὕπνιον οὐ λέγει δὲ ὡς ἡμεῖς : αλλ αντι τοῦ κατα τοὺς ὕπνους ἐνὑπνίως . ὁ δε ἀστερίσκος ὅτι ἐν τῇ τῆς Ὀδυσσείας κακῶς φέρεται ⁑

msA, 2.68, commenting on 2.60 εὔδεις Ἀτρέος υἱ+ὲ· ὅτι Ζηνόδοτος συντέτμηκεν οὕτως εἰπὼν ἀνώγει σε πατὴρ ὑψίζυγος αἰθέρι ναίων : Τρωσὶ μαχήσασθαι προτὶ Ί¨λιον : ὡς ὁ μὲν εἰπὼν ᾤχετ’ ἀποπταμενος : τὰ δὲ ἀπαγγελτικὰ ἐξ ανάγκης δὶς καὶ τρὶς ἀναπολεῖται ταῖς αὐταῖς λέξεσι καὶ οὐ δυσωπητέον ἀναγκαῖον γὰρ καὶ τοῖς συγκεκλημένοις βουλευταῖς διηγήσασθαι ⁑