Manuscript msA, page 25v
prev: 25r | next: 26r |
2.61 οὐ χρὴ παννύχιον εὕδειν βουληφόρον ἄνδρα .
2.62 ᾧ λαοί τ’ ἐπιτετράφαται καὶ τόσσα μέμηλε :
2.63 νῦν δ’ ἐμέθεν ξύνες ὦκα . Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι
2.64 ὃς σεῦ ἄνευθεν , ἐὼν μέγα κήδεται ἠδ’ ἐλεαίρει :1
2.65 θωρῆξαί σε , κέλευε , κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς 1
2.66 πανσυδίῃ : νῦν γάρ κεν ἕλοις πόλιν εὐρυάγυιαν
2.67 Τρώων : οὐ γὰρ ἔτ’ ἀμφὶς Ὀλύμπια δώματ’ ἔχοντες .
2.68 ἀθάνατοι φράζονται , ἐπέγναμψεν γὰρ ἅπαντας
2.69 Ἥρη λισσομένη : Τρώεσσι δὲ κήδε’ ἐφἧπται
2.70 ἐκ Διὸς : ἀλλὰ σὺ σῇσιν ἔχε φρεσίν : ὡς ὁ μὲν εἰπὼν1
2.71 ᾤχετ’ ἀποπτάμενος , ἐμὲ δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνἧκεν .1, 2
2.72 ἀλλ’ ἄγετ’ αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν :1
2.73 πρῶτα δ’ ἐγὼν ἔπεσιν πειρήσομαι ἣ θέμις ἐστίν :1, 2, 3
2.74 καὶ φεύγειν σὺν νηυσὶ πολυκλήϊσι κελεύσω :1, 2
2.75 ὑμεῖς δ’ ἄλλοθεν ἄλλος ἐρητύειν ἐπέεσσιν :1
2.76 Ἤτοι ὅ γ’ ὡς εἰπὼν κατ’ ὰρ ἕζετο : τοῖσι δ’ ἀνέστη1
2.77 Νέστωρ , ὅς ῥα Πύλοιο ἄναξ ἦν ἠμαθόεντος .1, 2
2.78 ὅ σφιν . ἔϋ φρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν :
2.79 ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες :1
2.80 εἰ μέν τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε .1
2.81 ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον :1, 2, 3
2.82 νῦν δ’ ἴδεν . ὃς μέγ’ ἄριστος Ἀχαιῶν εὔχεται εἶναι :
2.83 ἀλλ’ ἄγετ’ αἴ κέν πως θωρήξομεν υἷας Ἀχαιῶν .
2.84 ὡς ἄρα φωνήσας βουλῆς ἐξῆρχε , νέεσθαι :1
2.85 οἱ δ`’ ἐπανέστησαν , πείθοντό τε ποιμένι λαῶν1, 2
msA, 2.100, commenting on 2.73 πρῶτα δ’ ἐγῶν· οἶδεν αὐτοὺς ἀποκάμοντας τῷ χρόνῳ καὶ τῷ λοιμῷ καὶ τῆ ἀποστάσει Ἀχιλλέως παρακαλεῖν δ’ οὐκ ἐνῆν τὸν πρώην λέγοντα στυγέει δὲ καὶ ἄλλος ἴσον ἐμοὶ φᾶσθαι : ἀλλ οὔτε ἐπιτάσσει μή πως ἀντιλεγόντων δευτέρα στάσις γένηται . ἄλλως τε : τῇ παραδόξῳ χαρᾷ καὶ λύπη τὴν ποίησιν ἐκτραγῳδεῖ φίλτρον τὲ πορίζεται ἑαυτῷ : μισεῖ γὰρ τοὺς ῥιψοκινδύνους στρατηγοὺς ὁ στρατός . καὶ εἰ μὲν κατεδέξαντο φυγεῖν , εἶργεν δια τῶν βασιλέων : εἰ δὲ μὴ ἐλάνθανε τὸ βούλευμα ⁑
msA, 2.101, commenting on 2.73 ἢ θέμις ἐστιν· τὸ ητ δασυντέον οὐ γὰρ ἐστι σύνδεσμος . ἀλλ’ ϊσοδυναμοῦν , τῷ ὡς ἐπίρρήματι .
msA, 2.103, commenting on 2.76 ητοι ὅγ’ ὡς εἰπῶν· ἀπὸ τούτου ἕως τοῦ ἀλλ άγετ’ αἰ κέν πως ἀθετοῦντοι στίχοι ὀκτώ . ὅτι καὶ οὐκ ὀρθοῦ εἰρηκότος τοῦ Αγαμέμνονος λέγει ἥτοι ὅγ’ ὡς εἰπὼν κατ ἄρ έζετο : ὅπερ ἀπίθανον , καὶ ὅτι οὐδὲν περισσὸν λέγει ὁ Νέστωρ ἀλλὰ καὶ εὔηθες τὸ εἰπεῖν εἰ μέν τις τὸν ὄνειρον Ἀχαιῶν ἄλλος ἔνισπε ψεῦδός κεν φαῖμεν οὐ γὰρ κατὰ διαφορὰν οἱ δυνατώτεροι ἀληθεῖς ὀνείρους ὁρῶσιν : αἰρομένων δὲ αὐτῶν , ὀρθῶς ἐπι τοῦ Αγαμέμνονος ἐπενεχθήσεται πείθοντο δὲ ποιμένι λαῶν : μὴ παρόντος γὰρ τοῦ Ἀγαμέμνονος τὸν Νέστορα λέγειν ποιμένα λαῶν : ἄτοπον γὰρ τούτῳ ἕπεσθαι τοὺς ἄλλους ⁑
msA, 2.105, commenting on 2.81 ψεῦδός κεν· οἷς οἱκεῖον τὸ μεριμνᾶν τούτοις ἀληθεῖς αἱ ἐμφάσεις : καὶ ᾧ ἡ ἀποτυχίᾳ κίνδυνον φέρει οὐκ ὰν ψεύσαιτο ⁑
msA, 2.106, commenting on 2.85 οἱ δ’ ἐπανέστησαν· διαστολὴ ἐπι τὸ ἀνέστησαν καὶ λαῶν . κοινὸν δὲ τὸ σκηπτοῦχοι βασιλῆες κατ αμφοτέρων ⁑
msAil, 2.112, commenting on 2.71 ἀπήρχετο ταχέως ἀπελθών·
msAil, 2.113, commenting on 2.71 κατέλιπ ·
msAil, 2.114, commenting on 2.73 ὡς νενόμιστ καὶ ὡς προσηκόν ἐστιν
msAil, 2.115, commenting on 2.74 πολυκαθέδροις ἐξ οῦ πολυκώποις ⁑
msAil, 2.117, commenting on 2.79 καὶ πρόβουλοι
msAil, 2.119, commenting on 2.81 χωριζοίμεθα ⁑
msAim, 2.107, commenting on 2.70 ὅτι οὐ λέγει μηδενὶ εἴπης ἀλλ οῖον φύλαξον ταῖς φρεσὶ καὶ διαμνημόνευσον ⁑
msAim, 2.108, commenting on 2.77 μετὰ τὸ ὄνομα βραχὺ διασταλτέον μετα δὲ τὸ τελος τοῦ στίχου τελείαν στιγμὴν θετέον ⁑
msAint, 2.109, commenting on 2.64 ὅτι ὑπὸ τῆς Ίριδος πρὸς Πρίαμον δεόντως λέγεται ⁑
msAint, 2.110, commenting on 2.72 ὅτι συνεσταλμένως θωρήξομεν ἀντὶ τοῦ θωρήξωμεν ⁑
msAint, 2.111, commenting on 2.80 ὑποστιγμὴ ἐπι τὸ ένισπε δια τὸν ει σύνδεσμον :