Manuscript msA, page 27r

prev: 26v

next: 27v

Iliad text

2.136 αἱ δέ που ἡμέτεραί τ’ ἄλοχοι καὶ νήπια τέκνα 1

2.137 εἵατ’ ἐν μεγάροις ποτιδέγμεναι : ἄμμι δὲ ἔργον 1, 2, 3, 4

2.138 αὕτως ἀκράαντον : οὗ εἵνεκα δεῦρ’ ἱ̈κόμεσθα :1, 2

2.139 ἀλλ’ ἄγεθ’ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες 1

2.140 φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν :

2.141 οὐ γὰρ ἔτι Τροίην αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν .1

2.142 ὡς φάτο : τοῖσι δὲ θυμὸν ἐνι στήθεσιν ὄρινε

2.143 πᾶσι μετα πληθὺν . ὅσοι οὐ βουλῆς ἐπάκουσαν :1, 2

2.144 κινήθη δ’ ἀγορὴ ὡς κύματα μακρὰ θαλάσσης 1, 2, 3

2.145 πόντου ἱ̈καρίοιο : τὰ μέν τ’ Εὖρός τε Νότος τε 1

2.146 ὤρορ’ ἐπαΐξας πατρὸς Διὸς ἐκ νεφελάων :1, 2, 3

2.147 ὡς δ’ ὅτε κινήσῃ Ζέφυρος βαθὺ λήϊον ἐλθὼν 1, 2

2.148 λάβρος ἐπαιγίζων . ἐπί τ’ ἠμύει ἀσταχύεσσιν .1, 2, 3, 4

2.149 ὡς τῶν πᾶσ’ ἀγορὴ κινήθη : τοι δ`’ ἀλαλητῷ 1

2.150 νῆας ἐπ’ ἐσσεύοντο : ποδῶν δ’ ὑπένερθε κονίη 1, 2, 3

2.151 ἵστατ’ ἀειρομένη : τοιδ`’ ἀλλήλοισι κέλευον 1

2.152 ἅπτεσθαι νηῶν . ἢδ`’ ἑλκέμεν εἰς ἅλα δῖαν :1

2.153 οὐρούς τ’ ἐξεκάθαιρον : ἀϋτὴ δ’ οὐρανὸν ἷ̈κεν 1, 2, 3

2.154 οἴκαδε , ϊεμένων : ὑπὸ δ’ ᾕρεον ἕρματα νηῶν :1, 2, 3, 4, 5

2.155 Ἔνθά κεν Ἀργείοισιν , ὑπέρμορα νόστος ἐτύχθη 1, 2, 3, 4

2.156 εἰ μὴ Ἀθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον ἔειπεν :1

2.157 ὦ πόποι . αἰγιόχοιο Διὸς τέκος . Ἀτρυτώνη .1, 2, 3

2.158 οὕτω δὴ οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν

2.159 Ἀργεῖοι φεύξονται ἐπ’ εὐρέα νῶτα θαλάσσης :1

2.160 καδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιεν 1

Scholia text

msA, 2.230, commenting on 2.150 νήας ἔπ’ ἐσσεύοντο· οὐκ αναστρέφεται ἡ πρόθεσις ὅτι συνείληπται . διὃ καὶ ἐλέγομεν ἕνεκα ἑτέρου σημαινομένου τὸν Ἀρίσταρχον κατὰ ἀναστροφὴν ἀνεγνωκέναι τὸ στεῦτο γὰρ Ἡφαίστοιο παρ οισέμεναι . οὐκ αναστρέφονται γὰρ εἰ μὴ ἐπι τέλους κέωνται ῥῆμα δηλοῦσαι ⁑

msA, 2.231, commenting on 2.153 οὔρους τ’ ἐξεκάθαιρον : ψιλοῦται ἐν πλεονασμῷ γὰρ τοῦ ἐγένετο ὡς καὶ ὅλος οῦλος ἀνεγνώσθη δὲ κατ οξεῖαν τάσιν ὁ γὰρ Ἀρίσταρχος παρήγγελεν , ἴσως δὲ σημειώδης ὁ τόνος : τὰ γὰρ εἰς ρος λήγοντα δισύλλα ἁπλᾶ ἔχοντα τὴν ου δίφθογγον εβαρύνετο : κοῦρος , θοῦρος : οὖρος : καὶ γὰρ ταῦτα περισσὸν ἔχει τὸ υ : ἴσως οὖν εἰς ἀποφυγὴν τοῦ ἐπι τοῦ ἀνεμου : καὶ γὰρ καὶ ἐπ άλλων τὸ τοιοῦτο ποιεῖ ὁ ἀνήρ ⁑

msA, 2.232, commenting on 2.153 οὐρανὸν ἷκεν· μεγαλοφυῶς ἡ λέξις ηὔξησε τὴν ταραχήν ἣν κατελεπτολόγησεν καὶ Ἀριστοφάνης ⁑

msA, 2.233, commenting on 2.154 ᾕρεον· δασυντέον τὸ ᾕρεον ἀπο γὰρ τοῦ ερῶ περισπωμένου καὶ δασυνομένου γέγονεν ⁑

msA, 2.234, commenting on 2.155 ὑπέρμορα· οὕτως ὑφ’ ἓν τὸ ὑπέρμορα οὐ γὰρ ὥς τινες κατα διάστασιν ἔστιν οὖν τι μόρος ᾧ συντεθὲν γίνεται ὑπέρμορος ὡς ὀκύμορος , οὗ οὑδέτερον τὸ ὑπέρμορον καὶ πληθυντικὸν τὸ ὑπέρμορα ὡς οὖν τὸ καλὰ καὶ ὄνομα ἀλλα καὶ ἐπίρρημα ῆ μευ καλὰ πατὴρ ὃς κήδεαι ὑιὸς : καὶ πυκνὰ μάλα στενάχων , οὕτως καὶ ὑπέρμορα νοστος ἐτύχθη ⁑

msA, 2.235, commenting on 2.155 ἔνθα κεν Ἀργείοισι ἀσύνδετος ὁ λόγος προς τὰ ἐπάνω δῖὃ προ ὑποστικτέον τελείᾳ βραχὺ δὲ διασταλτέον ἐπι τὸ ἐτύχθη δια τὸν ει σύνδεσμον εἰ μη Ἀθηναίην ⁑

msA, 2.236, commenting on 2.156 εἰ μη Ἀθηναίην· ὅτι Ζηνόδοτος οὕτως ἐπισυντέτμηκεν εἰ μὴ Ἀθηναίη λαοσσόος ἦλθ’ ἀπ Ολυμπου : εὗρεν ἔπιτ’ Ὀδυσῆα καθόλου τὸν τῆς Ήρας λόγον περιγράψας Ὁμηρικῶς ἔχοντα καὶ γὰρ καὶ τῆς ξίφουλκίας αὕτη ἐφἵστησιν , ἡ δὲ Ἀθηνά ὑπηρετει κατα διαφορὰν τῆς δεξιᾶς τηρουμένης τῶν προσώπων ⁑

msA, 2.238, commenting on 2.160 καδ δέ κεν εὐχωλὴν· ἀπο τούτου ἕως τοῦ ἐν Τροίῃ ἀπόλοντο , ἀθετοῦνται στίχοι τρεῖς καὶ ἀστερίσκοι παράκεινται ὅτι οἱκειότερον ἐν τῷ τῆς Ἀθηνᾶς λόγῳ ἑξῆς εἰσὶ τεταγμένοι : νῦν δε κυμικώτερον λέγονται ⁑