Manuscript msA, page 32v

Manuscript msA, page 32v

prev: 32r

next: 33r

Iliad text

2.413 μὴ πρὶν ἐπ’ ἠέλιον δῦναι καὶ ἐπὶ κνέφας ἐλθεῖν .

2.414 πρίν με καταπρηνὲς βαλέειν Πριάμοιο μέλαθρον

2.415 αἰθαλόεν : πρῆσαι δὲ πυρὸς δηΐοιο θύρετρα :1, 2, 3

2.416 Ἑκτόρεον δὲ χιτῶνα περὶ στήθεσσι δαΐξαι

2.417 χαλκῷ ῥωγαλέον : πολέες δ’ ἀμφ’ αὐτὸν ἑταῖροι1

2.418 πρηνέες ἐν κονίῃσιν ὀδὰξ λαζοίατο γαῖαν :1

2.419 ὡς ἔφατ’ . οὐδ’ ἄρα πώ οἱ , ἐπεκραίαινε Κρονίων :

2.420 ἀλλ’ ὅ γε δέκτο μὲν ϊρὰ . πόνον δ`’ ἀμέγαρτον ὄφελλεν .1

2.421 αὐτὰρ ἐπεί ρ’ εὔξαντο καὶ οὐλοχύτας προβάλοντο .

2.422 αὐέρυσαν μὲν πρῶτα καὶ ἔσφαξαν : καὶ ἔδειραν :1

2.423 μηρούς τ’ ἐξέταμον , κατά τε κνίσῃ ἐκάλυψαν

2.424 δίπτυχα ποιήσαντες . ἐπ’ αὐτῶν δ’ ὠμοθέτησαν :1

2.425 καὶ τὰ μὲν ὰρ σχίζῃσιν ἀφύλλοισιν κατέκαιον :

2.426 σπλάγχνα δ’ ἂρ ἀμπείραντες . ὑπείρεχον Ἡφαίστοιο :

2.427 αὐτὰρ ἐπεὶ κατα μῆρ’ ἐκάη καὶ σπλάγχν’ ἐπάσαντο .1, 2

2.428 μίστυλλόν τ’ άρα τ’ ἄλλα καὶ ἀμφ οβελοῖσιν ἔπειραν .

2.429 ὤπτησάν τε περιφραδέως . ἐρύσαντό τε πάντα :

2.430 αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου . τετύκοντό τε δαῖτα .

2.431 δαίνυντ’ , οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης :

2.432 αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο .

2.433 τοῖς ἄρα μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱ̈ππότα Νέστωρ :

2.434 Ἀτρείδη : κύδιστε : ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον :

2.435 μηκέτι νῦν δηθ`’ αὖθι λεγώμεθα . μηδέτι δηρὸν1, 2, 3, 4, 5

2.436 ἀμβαλλώμεθα ἔργον . ὃ δὴ θεὸς ἐγγυαλίζει :1

2.437 ἀλλ’ ἄγε κήρυκες μὲν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων

Scholia text

msA, 2.530, commenting on 2.420 ἀλλ ὅ γε δέκτο μὲν ϊρὰ πόνον δ’ αλίαστον· τοῦτο καὶ λέξις ὑπόκειται δια τοῦ α τῶν ὑπομνημάτων καὶ ἐστιν ἐμφατικωτέρα . οὐ χεῖρον δ’ ἂν εἴη τὴν ἐκλογὴν ἐκθεῖναι : ἀλλ ὅ γε δέκτο μὲν ϊρὰ πόνον δ’ ἀλίαστον ὄφελλεν : οἷον αἴσια ἐσήμαινε ὥστε λεγείν τοὺς μάντεις ὅτι δέδεκται τοιοῦτον μέντοι πόνον αὐτὸς ηὗξεν ὃν οὐκ ἂν ἐκκλίνειεν γελοῖον γὰρ ἂν ἦν εἰ μη εποίει τοῦτο ⁑

msA, 2.531, commenting on 2.422 αὐ έρυσαν· ὅτι τὸ αὐ έρυσαν ἀντὶ εἰς τοὐπίσω ἀνέκλασαν ὃ ποιοῦσιν οἱ σφάζοντες ⁑

msA, 2.532, commenting on 2.424 δίπτυχα ποιήσαντες· πρὸς τὸ ὠμοθέτησαν ὅτι ἐστὶν ἀπο τῶν μελῶν τῶν ὤμων ἀπάρξασθαι καὶ εἰς τὸν ἐπίπλουν ἐνθέντας ἱερεῦσαι ⁑

msA, 2.533, commenting on 2.427 αὐτὰρ ἐπεὶ κατα μῆρ’ ἐκάη· Πτολεμαῖος ἀπο τοῦ κ τὴν ἀρχὴν ποιεῖται μῆρε παραλαμβάνων εἶτα κάη ἵνα φησὶν Ϊωνικώτερον γένηται : τοῦτο δὲ οὐ συνεκτικὸν ὥσπερ εἶπον ἐντελῶς ὁπότε διέλαβον ἐπι τοῦ ἠ ει δη ποτέ τοι κατα πίονα μηρι’ ἔκηα εἴ γε ἤδη οιδε κάη τὰ μῆρα : μῆρα δὲ κείαντες ⁑

msA, 2.534, commenting on 2.435 μηκέτι νῦν δήθ’ αὖθι λεγώμεθα ⁑ οὕτως αἱ Ἀριστάρχου λέξεις εκ τοῦ τῆς Ἰλιάδος δηθὰ πολὺν χρόνον , αῦθι : αὐτοῦ λεγώμεθα συναθροιζόμεθα ὁ δε λόγος τοιοῦτος : μηκέτι νῦν ἐπι πολὺν χρόνον αὐτοῦ συνηθροισμενοι μένωμεν : Ζηνόδοτος δὲ ποιεῖ μηκέτι νῦν ταῦτα λεγώμεθα . Καλλίστρατος δὲ ἐν τῷ α Περι Ἰλιάδος οὕτως προφέρεται μὴκετι δὴ νῦν αὖθι λεγώμεθα καὶ ἔστιν εὐφραδὴς μᾶλλον ἀλλ ουκ Ἀριστάρχειος ταῦτα ὁ Δίδυμος ⁑

msA, 2.535, commenting on 2.435 μηκέτι νυν δήθ’ ὅτι Ζηνοδ γράφει ει ταῦτα λεγώμεθα : ὁ δε Ὅμηρος εἴωθε λέγειν : ὅτἂν πολλὰ προειρημένα ἢ ὡς ἐπ’ Αἰνείου καὶ Ἀχιλλέως ἀλλ άγε μηκέτι ταῦτα λεγώμεθα ⁑

msA, 2.536, commenting on 2.435-2.436 μηκέτι νῦν δήθ’ στρατηγικὴ παραγγελία χρόνου μὴ φείδεσθαι οὔτε γὰρ παρελθόντα ἀνακαλεῖσθαι οὔτε αἰτήσαντες λαβεῖν αὐτὸν δυνάμεθα , ἐρωτηθεὶς γοῦν Ἀλέξανδρος πῶς τῆς Ἑλλάδος ἐκράτησεν μηδὲν ἀναβαλλόμενος εἶπεν ⁑

msA, 2.537, commenting on 2.436 ὃ δὴ θεὸς ἐγγυαλίξει : δια τοῦ ζ τὸ ἐγγυαλίζει αἱ Ἀριστάρχειοι καὶ Ἀπολλώνιος δὲ ὁ Ρόδιος ὁμοίως προφέρεται καὶ ἡ Ἀριστοφάνους ⁑

msAil, 2.543, commenting on 2.415 λ ὑπὸ

msAim, 2.539, commenting on 2.427 Ἀρισταρχος Ϊακῶς πάσαντο ⁑

msAim, 2.540, commenting on 2.435 ἀντὶ αναλεγώμεθα .

msAint, 2.541, commenting on 2.415 μελαθρον