Manuscript msA, page 83r

Manuscript msA, page 83r

prev: 82v

next: 83v

Iliad text

6.128 εἰ δέ τις ἀθανάτων γε κατ’ οὐρανοῦ εἰλήλουθας .1, 2, 3

6.129 οὐκ ἂν ἔγωγε θεοῖσιν ἐπουρανίοισι μαχοίμην :

6.130 οὐδε γὰρ οὐδε Δρύαντος υἱὸς κρατερὸς Λυκόοργος1

6.131 δὴν ἦν : ὅς ῥα θεοῖσιν ἐπουρανίοισιν ἔριζεν :

6.132 ὅς ποτε μαινομένοιο Διωνύσοιο τιθήνᾱς1

6.133 σεῦε κατ ηγάθεον Νυσήϊον : αἱ δ’ ἅμα πᾶσαι1

6.134 θύσθλα χαμαὶ κατέχευαν , ὑπ ἀνδροφόνοιο Λυκούργου1, 2

6.135 θεινόμεναι βουπλῆγι : Διώνυσος δὲ φοβηθεὶς1, 2

6.136 δύσεθ’ ἁλὸς κατα κῦμα : Θέτις δ’ ὑπεδέξατο κόλπῳ

6.137 δειδιότα : κρατερὸς γὰρ ἔχε τρόμος ἀνδρὸς ὁμοκλῇ :

6.138 τῷ μὲν ἔπειτ’ ὀδύσαντο θεοὶ ῥεῖα ζώοντες :

6.139 καί μιν τυφλὸν ἔθηκε Κρόνου παῖς : οὐδ’ ὰρ ἔτι δὴν

6.140 ἦν : ἐπεὶ ἀθανάτοισιν ἀπήχθετο πᾶσι θεοῖσιν :

6.141 οὐδ’ ὰν ἐγὼ μακάρεσσι θεοῖς ἐθέλοιμι μάχεσθαι :

6.142 εἰ δέ τις ἐσσὶ βροτῶν οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν ,

6.143 άσσον ΐθ’ ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθ’ ἵ̈κηαι :

6.144 τὸνδ’ αῦθ’ Ἱππολόχοιο προσήυδα φαίδιμος υἱός :

6.145 Τυδείδη μεγάθυμε , τί ὴ γενεὴν ἐρεείνης :

6.146 οἵη περ φύλλων γενεὴ . τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν ;1

6.147 φύλλα , τὰ μέν τ’ ἄνεμος χαμάδις χέει : ἄλλα δέ θ’ ὕλη

6.148 τηλεθόωσα φύει : ἔαρος δ’ ἐπιγίνεται ὥρῃ :1

6.149 ὡς ἀνδρῶν γενεὴ . ἠ μὲν φύει ἠ δ’ ἀπολήγει :1

6.150 εἰ δ’ ἐθέλεις , καὶ ταῦτα δαήμεναι : ὄφρ’ εῦ εἰδῇς1, 2

6.151 ἡμετέρην γενεὴν , πολλοὶ δέ μιν ἄνδρες ἴσασιν :

6.152 ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ Ἄργεος ἱπποβότοιο :1, 2

6.153 ἔνθα δὲ Σίσυφος ἔσκεν . ὃ κέρδιστος γένετ’ ἀνδρῶν :1, 2, 3

Scholia text

msA, 6.36, commenting on 6.128 ‡ εἰ δέ τις ἀθανάτων γε κατ’ οὐρανὸν εἰλήλουθας οὕτως Ἀρίσταρχος οἷον καταβέβηκας τὸν οὐνον δι ὃ δια τοῦ ν γραφει κατ ουρανὸν ⁑

msA, 6.37, commenting on 6.130 οὐδε γὰρ οὐ Δρύαντος σημειοῦνται τινὲς οτι ὡς περι θυ του Διωνυσου διαλέγεται ὁμώνυμος δὲ ουτος ὁ Λυκοῦργος ἐκείνῳ τὸν Λυκοῦργος ἔπεφνεν καὶ ὀ Δρυας δὲ τῷ Λαπίθῃ Διόνυσος ὁ Διος Κυβέλοις τῆς Φρυγιας ὑπο της Ῥεας τυχὼν καθαρμων καὶ διαθεὶς τὰς τελετας καὶ λαβῶν πάσαν παρὰ της θεᾶς την διασκευην ἀνα πᾶσαν εφέρετο τὴν γῆν . χορεύων καὶ τιμων τυγχάνων προηγεῖτο πάντων ἀνων . παραγενόμενον δὲ αὐτον εἰς την Θράκην Λυκοῦργος ὁ Δρύαντος λυπησας Ἥρας μίσει μυώπη ἀπελαύνει αὐτον της γης καὶ καθάπτει αὐτον των του του τιθηνῶν . ἐτυγχανον γὰρ αὐτῷ συνοργιάζουσαι . θηλάτω δὲ ἐλαυνόμενος . μάστιγι τον θ(εο)ν ἔσπευδε τιμωρήσασθαι· ὁ δὲ ὑπο δέους εἰς την θάλασσαν καταδύνει καὶ υπο Θέτιδος ὑπολαμβάνεται καὶ Εὐρυνόμης · ὁ οὖβ Λυκοῦργος οὐκ αμισθεῖ δυσσεβήσας , ἔδωκε την ἐξ ἀνων δίκην ἀφῃρέθη γὰρ προς τοῦ Διος τὸν ὀφθαλμον της ἱστοριας πολλοὶ ἐμνίσθησαν προηγουμένως δὲ ὁ την Εὐρωπιαν πεποηκὼς Εὔμηλος ⁑

msA, 6.38, commenting on 6.132 ὅς ποτε μαινομένοιο οτι ἥτοι μανιοποιοῦ βακχειας παρασκευαστικοῦ ἢ αὐτου μαινομενου . ἐν θουσιαστοῦ ἢ βακχευτοῦ ⁑

msA, 6.39, commenting on 6.133 Νυσήϊον τὴν λεγομένην Νύσαν · ὅρος δὲ λέγει τῆς Θράκης νῦν ἐν άλλω αὐτην Νυσα ἐν μεν τισι χώραις όρος ὡς ἐν Βοιωτία καὶ Θράκῃ καὶ Ἀραβία · καὶ Ἰνδικῇ καὶ Λιβύῃ καὶ Ναζὼ , ὅπου δὲ νῆσος , ὡς ἐν Καυκασίω όρει καὶ ἐν τῷ Νείλω ποταμῷ , οὐ δεδήλωκε δὲ ὁ ποιητης ἐν ποία Νύσῃ τὰ περὶ την Λυκουργου δίωξιν ἐγένετο ⁑

msA, 6.40, commenting on 6.134 θύσλα οἱ μὲν τοὺς κλάδους· οἱ δὲ τοὺς θύρσους τοῦτέστι τὰς βακχικας δρᾷκας ἅ ἐστι Διωνυσιακὰ μυστήρια . ἔνιοι δὲ πάντα κοινῶν τὰ προς τὴν τελετήν ⁑

msA, 6.41, commenting on 6.134 χαμαὶ κατέχευαν διασταλτεον μετὰ τὸ κατέχευαν τὸ δὲ ἑξης συναπτεον ὑπ ανδροφόνοιο Λυκούργου θεινόμεναι βουπλῆγι ⁑

msA, 6.43, commenting on 6.146 οἵη περ φυλλων γενεὴ τοι η δὲ καὶ ἀνδρῶν οτι δύο με λο τὸ τοίη δε· τοίη καὶ δέ . διὸ οὐ πεσπαστεον τὸ τοιηδε ⁑

msA, 6.44, commenting on 6.148 τηλεθοωσα φύει Ἀριστοφα γράφει τηλεθόωντα και επι των φύλλων ἀκούει . καὶ τῷ όρεῃ μετα του ϊ γράφει κατα δοτικην ⁑

msA, 6.45, commenting on 6.149 ἣμεν φύει ἡδ’ ἁπολήγει ἀντι τοῦ καί . δύναται δὲ καὶ ἄρθρα εῖναι βέλτιον δὲ τὸ συνδ πλαβεῖν ⁑

msA, 6.46, commenting on 6.150 εἰ δ εθέλεις καὶ ταὺτα δαήμεναι υποστικτεον εἰς τὸ ἐθέλεις , ἵνα τὸ δαήμεναι ἀντι προστακτικοῦ τὸ δάηθι ⁑

msA, 6.47, commenting on 6.150 ὄφρ’ ἔν εἰδῇς Ἀρίσταρχος πεσπᾶ εἰδεῖ καὶ ουτ ἐπεκράτησεν ἡ προσωδ ἢν γὰρ καὶ λόγον ἔχουσα ⁑

msA, 6.48, commenting on 6.152 ἔστι π Ἐφύρη οτι Ἐφύρην την Κόρινθον εξ ηρωϊκου προσώπου εἶπεν ἔστι δὲ καὶ της Θεσπρωτείας Ἐφύρα π . Ἄργος δὲ ἱπποβοτ την Πελοπόννησσον καλεῖ την δὲ Θετταλίαν Ἄργος Πελασγικόν ⁑

msA, 6.49, commenting on 6.153 ‡ ἔνθα δὲ Σίσυφος ἔσκεν Διὸς την Ἀσωπου θυγατέρα Αἴγιναν ἀπο Φλιουντος εἰς Υιῶνην δια της Κορίνθου μεταβιβάσαντος· Σισυφος ζητοῦντι τῷ Ἀσαπῷ την ἁρπαγην ἐπιδεικνυει τέχνῃ καὶ δια τοῦτο . ἐπεσπάσατο εἰς ὀργην καθ εαυτου τον Δίά ἐπιπέμπει οὖν αὐτῳ τον θάντον · ὁ δὲ Σίσυφος αἰσθόμενος την ἔφοδον , δεσμοῖς καρτεροῖς ἀποδεσμεῖ τον θάνατον . τοῦτο οὖν συνεβαινεν οὐδένα των ανων ἀποθννήσκεν ἕῳ ἂν ἀυτον ἄιδης τῳ θανάτω παρέδωκες τον θάνατον του δεσμου ἀπέλισεν . πριν εῖ δὲ απο θανεῖν τον Σίσυφον . ἐντελλεται τῇ γυναικὶ Μερόπῃ τὰ νενομίσμ αὐτον πεμπεν εἰς Άδου . καὶ μετα χρόνον οὐκ ἀποδιδούσης τῷ Σισυφῳ της γυναικος , ὁ Αἵδης πυθόμενος μεθίστησιν αὐτον ὡς τῇ γυναικὶ πεμψόμενον· ὁ δὲ εἰς Κόρινθον ἀφικόμενος οὐκέτι ὀπίσω αγει ἠ γηραιον αὐτον ἀποθανόντα κυλίνδην ἡναγκασεν εἰς Αἵδου λίθον προς τῷ μὴ πάλιν ἀποδράναι . ἡ ϊστορία παρα Φερεκύδει ⁑

msA, 6.51, commenting on 6.153 κέρδιστος συνετώτατος ἐντρεχέστατος . οὐ γὰρ ἂν τον προγονον αυτου πανουργότατον ἔλεγεν ⁑

msA, 6.52, commenting on 6.152 ἔστι π τὸ ἐστι , ἐπι της πρώτης συλλαβης ἔχει τὴν ὀξεῖαν ὅταν ἄρχηται . ἔστι δε τίς προπάροιθε πόλιος . καὶ ὅταν ὑποτασσηται τῇ ου ἀποφασει ὡς οὐκ έσθ’ ὅδε μῦθος . εἰ μέντοι γε μὲ εἴη τὸ τοιοῦτο , οὐκ έτι ἐπι της πρώτης συλλαβης ἔχει την ὀξεῖαν οἷον ὃ δὴ τετελεσμενον εστί ⁑

msAil, 6.285, commenting on 6.128 συναπτέον όλοντον στιχον

msAint, 6.170, commenting on 6.128 o ου καθολου τὴν ἀχλὺν ἀφηρέθ πρὸς τῆς θ ⁑